Spełniajmy swoje marzenia.

*   *   *

KLIK 

Od autorki piosenki :

// "Mówią mi, że to nie mój czas..." Moja piosenka skierowana jest do tych, którzy wciąż nie wierzą w swoje marzenia, nie wierzą w siebie, boją się być sobą. "I te ich ciągłe pretensje..." Ludzie ZAWSZE będą mieli do nas swoje "ale" nieważne co będziemy robić, nieważne kim będziemy. Bądźmy tym kimś kim chcemy być. Niech nam mówią i gadają. Róbmy to co chcemy robić i jak to chcemy robić. Pamiętajcie, że życie mija bardzo szybko i szkoda czasu na marnowanie go na marudzenie czy depresje. TEN ŚWIAT JEST NASZ DO PRZODU IDŹ  Z uśmiechem. Sami najlepiej wiemy co sprawia nam radość i to w życiu róbmy. O tym jest ta piosenka. // Saszan.

***

Bardzo ciekawa interpretacja, ciekawej piosenki, ciekawej osoby. Nie powiem. Saszan jest niesamowita i mimo tego, że sporo ludzi nie akceptuje jej, jej wyglądu, jej zachowania i charakteru to ja naprawdę ją podziwiam. Jest sobą widząc i mając świadomość tego, że są ludzie, którzy są przeciwko niej. Spełnia swoje marzenia. Chciała śpiewać i śpiewa. Wychodzi jej to nieźle, naprawde nieźle z czym można się nie zgodzić, bo każdy ma swój styl, a o gustach się nie dyskutuje.
Roxana być może ma specyficzny styl bycia, ale bardzo podoba mi się jej podejście do życia i to jak mówi o marzeniach, o tym by je spełniać. EJ! Nie mamy nic do stracienia! Każdy z nas kiedyś i tak umrze, a bojąc się i siedząc cichutko jak mysz pod miotłą to nudny sposób na spędzenie swojego, naprawdę krótkiego, życia.

*    *    *

Poza mną.

*      *      *

" Znów zakładam maskę, 

Światło w oczy, muszę grać,

Przedstawienie trwa. "

***

Często udajemy przed innymi, że u nas wszystko dobrze. Dlaczego? Powód jest bardzo prosty. Czasami lepiej jest powiedzieć " wszystko w porządku " niż tłumaczyć, dlaczego najchętniej rozwaliłbyś łeb o ścianę. Prawda? 

***

" Nie myśl, że jest dobrze, o nie, 

Choć mówią, że mam wszystko, chociaż wciąż uśmiecham się.. " 

***

Najładniej uśmiechają się Ci, którzy najbardziej cierpią. Najpiękniejsze oczy mają Ci, którzy najwięcej płaczą. Najlepiej słuchają Ci, których nikt nie słucha. Najwięcej marzą Ci, którzy najwięcej stracili. Najlepiej przytulają Ci, którzy za kimś tęsknią. 

***

" Znów ktoś pyta mnie jak powodzi się,

Znów u mnie dobrze, we mnie źle. " 

***

Trudno wprost powiedzieć jak się czujemy, kiedy słowa nas bolą i przyznanie się do tego, że sobie nie radzimy ze swoimi problemami, przed samym sobą jest naprawdę trudne. 

***

" Każą kłamać znów, 

Częstować siebie garścią tych przesłodkich, sztucznych słów

Nie chcę udawać już. " 

***

Czasem nie mamy już sił. Tak po prostu. Czasem się poddajemy. Nie wytrzymujemy. Czasem to wszystko, ten cały syf nas przerasta.. Czasami nawet nie mamy już siły podnieść głowy. Cóż nam wtedy pozostaje ? 

*       *       *

Cytaty: Marta Bijan - Poza mną. klik

Twórczość przyjaciółki.

*    *    *

" Zwykle wieczorami jak leże na łóżku myślę o najróżniejszych rzeczach. 

Zaczynając od ciśniętej beki danego dnia, a kończąc na tym co bym chciała lub potrzebuje, 

ale nadal tego nie ma. Czasami płacze, czasami śmieję się jak szalona, 

a czasami po prostu leże bez żadnych emocji, myśli. Po prostu jestem, ale mnie nie ma. 

Wtedy najczęściej znaczy że stało się coś złego czego mój umysł nie chce doprowadzić do emocji. 

W ten sposób mnie broni. Zwykle wtedy obrywa się innym, bo nie myślę czy kogoś skrzywdzę. 

Lecz są osoby, które to wytrzymują i nadal nie wiem czemu przy mnie są. 

Cieszę sią z tego, bo najbardziej boję się zostać sama." - Polyanna

***

Paulina jest niesamowitą osobą. Przyjaciółką o wspaniałej osobowości, przeróżnych talentach oraz zdolnościach, ale nikt nie dorówna jej w wyznawaniu słowami tego co czuje. Jest w tym najlepsza. Często jest moją inspiracją, to od niej uczę się wielu rzeczy. Jest osobą, którą mogłabym naśladować i chciałabym by wspierała mnie już zawsze w tym co robię. Staram się być lepsza, piszę coraz więcej, wylewam swoje myśli i uczucia na papier ale i w postach na tym blogu i to pomaga. Jednak trudno jest dokładnie opisać o co nam chodzi, kiedyś tego nie potrafiłam, teraz jest coraz lepiej. Wielę mogę się nauczyć właśnie od niej.  Dziękuję Paulina. Kocham Cię. 

*    *    *

Kłótnie z rodzicami.

*     *     *

Dam sobie rękę uciąć, że jest to rzecz, której nie lubi większość z nas. Zazwyczaj rodzice, kiedy to nasze argumenty są lepsze niż ich, karzą nas, a to głównie za to, że mamy racje, ale oni nie potrafią się do tego przyznać. Ostatnio sama często się kłócę z rodzicami, a powodami nie są szkoła czy oceny, a to, że wciąż traktują mnie jak dziecko. Nie ważne, że wychodzę niemalże ze skóry by pokazać im, że jestem już starsza i potrzebuję więcej swobody. Niestety oni tego nie rozumieją, a ja przez to cierpię. Na przykład mówią, że nie puszczają mnie na jakieś wyjścia ze znajomymi, bo nie mam swojej grupy, ale to właśnie przez nich nie mam znajomych. Dlaczego ? To proste. Dlatego, że skoro chcą się ze mną spotkać, a ja mówię kolejny raz, że nie mogę, bo rodzice mi nie pozwolili to oni już mają dość i odpuszczają taką znajomość. Niestety rodzice nie zauważają tego, że mogą zniszczyć nam więzi ze znajomymi, bo zaślepia ich strach przed tym, że ich dziecko dorasta.
Każdy z nas ma nadzieję, że jednak i rodzice wydorośleją i dojdą do tego, że jesteśy na tyle dorośli, że możemy nieco później wracać do domu, a na dodatek mogą nam trochę bardziej zaufać i pozwolić na to byśmy jednak posiadali nieco prywatności.

*      *      * 

Czas, nie leczy ran..

*      *      *

" Ostry ból, znów ten stan

Już wiem, że czas nie leczy ran.. "  

***

Czas wcale nie leczy ran. Przywzyczaja nas jedynie do bólu, który kiedyś był dla nas codziennością, której nienawidzieliśmy, która zadawała nam ból. Teraz, mimo że wciąż każdego dnia się z nią spotykamy, boli mniej, bo znamy już ten ból. To tak jak dziecko idące do przedszkola. Na początku boi się, płacze, chce do domu. Jednak z każdą kolejną chwilą zyskuje coraz większą pewność. Domyśla się, że tutaj nic mu nie grozi. Zaczyna się przyzwyczajać do nowego otoczenia. Później jest już coraz lepiej. Jednak wciąż się boi, że mama nie przyjedzie po niego, że tu zostanie. Jednak nie myśli o tym, bo się przyzwyczaił i wie, że na razie nie ma się czym zamartwiać. 

***

" Wieczna noc, wieczny strach,

Nie ma Cię kolejny raz.. " 

***

Nie ma Cię, gdy moje życie spada w dół i 

Nie ma Cię, gdy wszystko łamie się na pół i

Nie ma Cię i nie wiem już gdzie jesteś, ale dobrze,

Że nie wiesz co u mnie, bo pękło by Ci serce. 

- Pezet. 

Czasami cierpimy z powodu braku osoby, która obiecała, że będzie przy nas zarówno w najlepszych momentach naszego życia jak i w tych najgorszych . Jednak, gdy ktoś składa obietnicę, nie zawsze jej dotrzymuje. My jesteśmy zawiedzeni i cierpimy, a zaufanie upada.

*      *      *

Cytaty : Marta Bijan - Ciemno klik

Strach.

*      *      *

Każdy z nas boi się czegoś innego. Jedni boją się pająków, inni wysokości, niektórzy samotności czy też zbyt wielkiego tłoku lub braku akceptacji. W każdym z nas kryje się pewien lęk, którego się wstydzimy, bo widzimy, że tylko my mamy taką słabość co oczywiście nie jest prawdą. Nie ma osoby nieustraszonej, która nie boi się zupełnie niczego. Nawet jeśli nie jest to fobia przed ciasnymi pomieszczeniami czy jakakolwiek inna dotycząca naszej osoby, zawsze znajdzie się coś czego się boimy. Przecież strach przed utratą kogoś czy nawet kiedy boimy się o kogoś.. To jednak wciąż jest pewnego rodzaju strach. Prawda? 

Kiedyś ktoś mi powiedział, że boi się końca świata. Z pozoru zabawny lęk, ale co ta osoba może odczuwać? Bo przecież dla niej to nie jest zabawne, a przerażające. To jest na zasadzie małego dziecka, które leżąc w ciemnościach, w cieplutkiej pościeli tuli się w nią jak najmocniej, bo boi się tego co może znajdywać się obok lub pod jej łóżkiem. Dla nas jest to zabawne, ale niczego nie świadome dziecko płacze ze strachu. To samo z arachnofobią, strachem przed pająkami. Wiesz, że ten mały owad nic Ci nie zrobi. Jest maleńki. Jednak i tak się go boisz, a na samą myśl, że mógł by pojawić się zbyt blisko Ciebie, nawet na Twojej skórze, dostajesz gęsiej skórki, która jest w wielkiej części wywołana obrzydzeniem. 

Każdy lęk jest tak samo ważny i nie mamy podstaw do tego by wyśmiać kogoś kto boi się pozornie małej rzeczy. Dla niego jest to coś przerażającego, a przecież i my mamy taką swoją małą wielką rzecz. 

*      *      *

Przyjaźń na odległość.

*     *     *

Większość świata uważa, że przyjaźń dwóch osób, które dzieli spora odległość jest nie możliwa, jednak ja uważam zupełnie inaczej. Dlaczego ? Ponieważ sama mam przyjaciółkę, która niestety mieszka daleko, bo w Warszawie, jednak jest dla mnie niesamowicie ważna. Mimo dzielących nas kilometrów nie zapominamy o sobie, a wręcz przeciwnie. Dzień bez tej mojej kochanej wariatki byłby dniem straconym. Wystarczy jeden sms, jedna rozmowa, a na moich ustach już gości uśmiech. 

Jak się poznałyśmy ? 

Cóż.. To krótka bajeczka, bo całą naszą przyjaźń zawdzięczam Erykowi, który poznał mnie z Pauliną. Było to w Turcji. Zauważałam ją siedzącą pod parasolem, na leżaku, zaczytującą się w książkę z ładną i zachęcającą okładką lub kiedy to nurkowała w morskiej odchłanii. Od samego początku podziwiałam ją za olbrzymią pojemność płuc, gdyż pod wodą mogła siedzieć naprawdę długo. Taka moja syrenka. 

W końcu jednak poznałyśmy się grając w piłkę wodną, do której obydwie zostałyśmy przymuszane przez animatorów. No i jakoś tak od słowa do słowa i zaczynałyśmy rozmawiać, a później zaczęłyśmy się do siebie przybliżać dzięki Erykowi. 

Dlatego nie martwicie się jeśli poznajecie kogoś i okazuje się, że ta osoba nie mieszka najbliżej, a wręcz przeciwnie. Może kiedyś się spotkacie lub tak jak ja z Polyanną, będziecie kombinować gdzie by tu się razem wybrać. Może na jakąś kolonię? Może po prostu na wakacje do jednej z was ? Lub na jakąś długą wycieczkę, na której można by było się nacieszyć sobą i obgadać kolejne spotkanie. 

*     *     *