* * *
" Nie mogłam jeść, i to nie z obawy przed utyciem, ale dlatego, że dusił mnie ten chory, smutny świat. Wypełniał mnie i nie pozostawiał miejsca na jedzenie. "
Trudno zrozumieć bulimików, a to dlatego, że w każdym możliwym przypadku nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie tego co czuje osoba chorująca na na przykład zaburzenia odrzywiania. Nie jest to łatwy temat, bo sama miałam doczynienia z taką chorobą w swoim bardzo bliskim otoczeniu. Okropna sprawa. Naprawdę. Można się o tym przekonać czytając książki lub różne wywiady, ale i tak nigdy nie będzie to coś na tyle okropnego, żebyśmy to przyznali, bo nigdy nie byliśmy w takiej sytuacji.
" - Czujesz się czasem przez to samotna?
- Nigdy tak naprawdę nie byłam samotna, zawsze ktoś przy mnie był, teraz nawet mam chłopaka, który mnie rozumie i wspiera i koleżankę której wiem, że zawsze mogę się wygadać, a po za tym zawsze jest ta świadomość, że jest ze mną Bulimia. Może to głupie, ale po pewnym czasie zaczyna się tą chorobę traktować jak osobę realną, z której codziennie wychodze na spotkanie. "
(fragm. wywiadu z młodą bulimiczką ze strony www.olewus.pl )
Biorąc tę dziewczynę jako przykład można zauważyć co Bulimia robi z człowiekiem. Jak zmienia jego pogląd na świat, stan psychiczny, a i oczywiście wygląd.
" Potrafię określić gdzie to wszystko się zaczęło. Nie kiedy, bo tego typu rzeczy nie zaczynają się nagle, w jednej chwili. Są raczej jak woda piętrząca się za tamą, przeczuwasz je, ale nie potrafisz im zapobiec. Wreszcie tama pęka. "
- Judith Fathallah ( z książki Chuda )
* * *
